หนูชื่อหลินปิงค่ะ
หนูเป็นลูก ” แม่หลินฮุ่ย “

คุณๆอาจจะสงสัยว่า วันๆนึง หนูอยู่ที่นี่ต้องทำอะไรบ้าง
นอกจาก…นอน…

 นอน…

นอน

แล้วก็นอน…   

ไม่เชื่อเดี๋ยวปั๊ดหวดด้วยคมแฝกซะนี่!!

ถูๆๆๆๆให้สะอาดทุกซอกทุกมุม

หนูช้ำมาก…กระซิกๆ

แล้วก็ซักผ้า

หนูซักเก่งนะ

นอกจากนี้ แม่ฮุ่ยยังบอกอีกว่า

แม่ฮุ่ยและลูกปิงถึงเป็นชาวจีน 

จีนได้ตะเกียบ ไทยได้เงิน win-win
แต่ไม้ที่แม่ฮุ่ยเอาไปทำตะเกียบนั่นมันคมแฝกหนู~~~~

แต่หนูก็ยังเป็นเป็นเด็กนะ ให้ทำงานทั้งวัน 

หนูอยากออกไปดูโลกภายนอกบ้าง
หนูก็เลยพยายาม…แหกคุก!!

โดนพี่เลี้ยงจับได้ ก็เลยโดนส่งกลับเข้ามา
แต่หนูก็ไม่ยอมนะ แม่ฮุยบางทีก็ใจดี 

หนูดิ้นรนอยู่ตั้งนานแน่ะ

พอหนูกลับมา แม่ฮุ่ยก็ถามว่า เป็นยังไงล่ะ ซนดีนัก

แม่ฮุ่ยก็เลย…ถีบ…สั่งสอนหนูไปอีกที T^T
คืนนั้น แม่ฮุ่ยก็สั่งสอนหนู บอกให้หนูเป็นเด็กเรียบร้อย
ทำตัวให้สมเป็นกุลสตรีแบบแม่…–_-“


หนูนอนทบทวนคำสั่งสอนของแม่ฮุ่ยอยู่นาน…


แล้วหนูก็เลยต้องทำตามแม่…
ถึงหนูจะดื้อ จะซนไปบ้าง แต่หนูก็รักแม่นะ


แล้วยังไงมาเจอหนูปิงกับแม่ฮุ่ยได้ที่เชียงใหม่นะคะ บ๊ายบายค่า

Zzz…